O Poder
dun movemento
Dixen
nun artigo, antes das eleccións europeas, que o Movemento do 15 M esvaeceuse coma
a brétema no verán, coma fume de carozo, dicía. Estaba equivocado.
Milleiros
de persoas desencantadas coma parias nesta xove democracia estéril, simplemente
estaban agochadas, latentes, agardando a súa oportunidade electoral.
Podemos,
este movemento cidadán que ven, seica, para quedar entre nós, e que acadou 5
escaños nos comicios europeos, sacudiu os alicerces de moitas conciencias
baleiras e tordas. Rebentou coma unha presa debido á medra dun río caudaloso de
xente indignada. É certo que este movemento surxiu coma unha fenda na nosa
sociedade e medrou ao abeiro da crise económica, da corrupción e da desfeita de
políticas equivocadas.
Se algunha vez esta tenaz crise nos deixa,
quedará na nosa conciencia un pouso agre de tristeza lembrando a todos aqueles
que non foron quenes de acadar o final do túnel nin de ver agromar algún día os
seus desexos de prosperidade.
Só fai
falla que esta marea social non defraude aos seus simpatizantes e votantes. Ten
que definir e canalizar a súa estrutura política, por exemplo. Aínda lle queda
un longo e dificultoso camiño por percorrer, cheo de cambadelas por parte
dalgúns partidos políticos esgotados e rancios que, sen disimular a súa envexa,
tentarán atopar o seu talón de Aquiles para botarlle o seus meigallos.