día y hora

jueves, 1 de agosto de 2013

Rosalía de Castro y Luis de Góngora: una comunión poética

Aunque separados por tres siglos de historia, y por algunas cosas más, quisiera unir al poeta cordobés del siglo de oro español, coetáneo de Cervantes, Lope de Vega y Quevedo y autor, entre otras, de Polifemo y Soledades, con nuestra poetisa más insigne, Rosalía de Castro, autora de Cantares Gallegos, Follas Novas o En las Orillas del Sar. Lo hago, en el caso de Luis de Góngora, con un hermoso soneto; y, en el de Rosalía de Castro, con unos versos (en castellano) recogidos en su obra "En las Orillas del Sar",

              A Una Rosa                                                                            57
                                                                                                 
Ayer naciste, y morirás mañana.                                            Era apacible el día
Para tan breve ser, ¿quién te dio vida?                                   y templado el ambiente,
¿Para vivir tan poco estás lucida,                                           y llovía, llovía,
y para no ser nada estás lozana?                                             callada y mansamente;
                                 
Si te engañó su hermosura vana,                                            y mientras silenciosa
bien presto la verás desvanecida,                                           lloraba yo y gemía,
porque en tu hermosura está escondida                                  mi niño, tierna rosa,
la ocasión de morir muerte temprana.                                    durmiendo se moría. 
                                                                                                          (Rosalía de Castro)
Cuando te corte la robusta mano,                                                             fragmento
ley de la agricultura permitida,
grosero aliento acabará tu suerte.
 
No salgas, que te aguarda algún tirano;
dilata tu nacer para tu vida,
que anticipas tu ser para tu muerte.
                 (Luis de Góngora)

lunes, 29 de julio de 2013

Homenaxe poética ás vítimas do tren en Angrois

Esta non pretende ser máis ca unha sentida homenaxe poética ás vítimas do tráxico accidente de tren en Angrois, perto de Santiago de Compostela.
......Para que a palabra deixe paso ao silencio respectuoso o verdadeiro, nada mellor que expresar a dor ferida con estes versos do poeta Gerardo Diego (1896-1987):

Callar, callar. No callo porque quiero,
callo porque la pena se me impone,
para que la palabra no destrone
mi más hondo silencio verdadero.

Do poema "Callar". (Gerardo Diego, poeta)

domingo, 28 de julio de 2013

Acto Académico 18ª Promoción e 1ª de Grao da Facultade de Ciencias do Mar, UVIGO

O pasado día 24 de maio, polo serán, tivo lugar, no Salón de Actos do Edificio de Ciencias Experimentais da Universidade de Vigo, este acto Académico, coa presenza, entre outras persoalidades, do Reitor, Decano da Facultade de Ciencias do Mar e o Alcalde de Vigo.

Nós, os músicos: Juan Comesaña (percusión), Roberto Carrera (violín), Ana Coello (piano), Ernesto Coello (frautas e gaita), e Emilio Rodríguez (Milucho) á guitarra, puxemos a nota musical achegando aos presentes un repertorio ben fermoso de cancións tradicionais da cultura Irlandesa e Galega. Velaquí unha das pezas do noso repertorio,



(Co meu agradecemento a Fernando Carrera, autor do vídeo)