"O bardo da illa de Aunios": un pequeno conto

O bardo da illa de Aunios
           Emilio Rodríguez Miranda
Podedes ler este pequeno conto pinchando no seguinte enlace:
http://dl.dropboxusercontent.com/u/93250511/Autores/EmilioRodriguez/O%20BARDO%20DA%20ILLA%20DE%20AUNIOS.pdf

"Mis cartas al director": o meu primeiro libro de artigos periodísticos

Presentación do meu libro na Casa del Libro en Vigo, en Xullo do 2012, ben acompañado por algúns dos membros do grupo folk Xarope de Uva, meus amigos incondicionais. Podedes acceder pinchando no seguinte enlace:


https://db.tt/K4XJsskx

"Vagantío": o meu primeiro poemario

VAGANTÍO

    Vagantío
(vinte e dous poemas)

Emilio Rodríguez Miranda

Podedes acceder pinchando no seguinte enlace:


 https://db.tt/fSKZ7wgO

Breve Sinfonía de Otoño. O meu primeiro relato (en castelán)

       BREVE SINFONÍA DE OTOÑO
              Emilio Rodríguez Miranda





Podedes acceder ao relato pinchando no seguinte enlace (facilitado polo meu amigo Arturo Sánchez Cidrás), mestre egrexio e cronista de Bueu,

 https://db.tt/SpDN1PYh

Tamén aproveito para darlle as grazas e, de paso, dicirvos que lle botedes unha ollada ao marabilloso blog de Arturo Sánchez Cidrás, onde están tamén incluidos outros autores, e mesmo hai unha chea de documentación e aconteceres históricos moi interesantes da nosa fermosa vila de Bueu. Pinchade neste enlace: a bo seguro non vos ha defraudar,
http://bueu.tk/

(neste enlace tamén están outras das miñas obras: "Mis cartas al director"; Vagantío (poemario), e "o Bardo da illa de Aunios".

Mirafondos: poemario

O meu segundo poemario, podedes acceder pinchando neste enlace (facilitado polo meu amigo Arturo Sánchez Cidrás)

https://db.tt/kZDZl2kR

"A recta do Peón"; cartas ao director; publicado no Faro de Vigo, 16-04-2014

"A recta do Peón"

Ao final da “recta do peón”, na parroquia de Beluso, vindo dende Bueu, á man esquerda, hai unha beirarrúa que se utiliza a miúdo coma aparcadoiro de coches. Abofé nela existe un supermercado que está aberto tódolos días do ano –tamén os festivos-, e algúns desaprehensivos non tellen mellor que facer que ires de compra metendo o morro dos seus automóbiles ata o mesmo andel onde podemos atopar o leite desnatado. Non será por falla de aparcadoiros nos arredores, arre demo!

            Ademais de escarallar e emporcar o lousado da berarrúa con graxa e manchas de aceite, é un perigo evidente para os peóns, nenos e persoas maiores principalmente, que teñen que andar ollo a boia para non seren mancados por eses ferranchos con rodas cuspindo fume, porque non só aparcan, senón que tamén circulan coma se tratase dunha parada en boxes de fórmula 1.

            A cousa vai de mal en peor cando respírase a proximidade do lecer das pontes de fin de semana, pero sobre todo na chegada do verán. Nestas datas a desfeita é total, non ten remedio, e as bucinas dos coches, uns querendo saír dos seus lexítimos aparcadoiros nos edificios, e os  que pretenden poñer teimudamente as catro rodas na beirarrúa, semella unha desas películas dos irmáns Marx.

            Descartando, por razón prácticas, a idea de chamar aos municipais, día si e outro tamén, e reixetando, pola propia seguridade persoal, andar en liortas cos condutores por mor de que lle poñan a un un ollo mazado ou á funeraria, a solución pasaría por poñer nesta beirarrúa uns bolardos, como Deus manda, non precisando, coido, arrincar os norays do peirao de Beluso ou Bueu, poño por caso.

Señor alcalde da Vila de Bueu: faga o favor!