O DESTETE DO Sr. BÁRCENAS
Este home tan ben peiteadiño e pinta de non romper un prato
na súa vida é un claro exemplo de destete tardío. Se facemos caso ó que di o
dicionario, esta palabriña pódese empregar tamén para indicar o afastamento
que, aos poucos, fan os pais cos seus fillos para que aprendan a desenrolarse
por si mesmos, saian das súas tobeiras dun raio dunha vez e non andaren
pendurados todo o día do teto.
O Sr.
Bárcenas chupou do teto do seu partido –o Popular- dende hai máis de vinte
anos, e nese tempo doulle por amorear, asemade, unha chea de cartos en Suiza
froito, seica, da súa pericia nos negocios. Qué pillabán! Non conforme, pretendía
seguir chupando toda a súa vida do teto, que é tamén do noso porque non
esquezamos que os partidos políticos dependen económicamente, na súa meirande
parte, dos cartos que vostede, eu e ata o máis trouleiro pagamos cos nosos
impostos. Para este xeito vicioso e compulsivo de chupar temos tamén no
dicionario unha palabra tan contundente coma malsoante.
A cousa
chegou a feder tan mal que non houbo mais remedio que forzar a este persoeiro tan
inpecablemente vestido ao destete definitivo. Pero coma acontece cos nenos da
teta e tamén alguns maiores, coma o
Sr.Bárcenas, pillou unha rabecha de moito nabo e armouna ben gorda, ata o punto
de demandar aos seus por “destete improcedente”. A cousa aínda non vai rematar
aquí. Isto vai ser mellor que ver, despois da soneca, unha telenovela por
capítulos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario