Poemario "Mirafondos", poema adicado a unha Rosa

Onte non che puxen flores,

                                               síntoo;

aquelas rosas vermellas que

con tanto agarimo

embelecías o floreiro azul,

preto do peitoril da ventá;

dende aí mirabas o mar e tamén

a illa pendurada

na liña do horizonte que tanto

che engaiolaba;

o frío de Decembro,

inqueda nostalxia,

borrou o teu sorriso,

rosa vermella

 para sempre,

e quedou murcha,

rosa roseira,

a miña Rosa;

onte non fun quen

de poñerche flores,

                                               síntoo

de veras con toda

a miña alma.