NUBES
Formas indescriptibles, caprichosas, ateigan o firmamento,
ás veces deixan albiscar un nidio que axiña é agochado
por un manto mesto algodoeiro.
Engordan, esténdense, encollen o seu ventre,
dividen os seus núcleos coma mitose celular,
fagocítanse, e despois........
esváense cara ó Norte, paseniño,
ao compás do vento morno do Sur,
envoltas nun halo de misterio.
******
RELANZO
Fóra, o mar libre embravecido;
dentro, ó abeiro dos penedos,
un lago manseliño de augas salitrosas
bota pequenas vagas á ourela,
enchoupando a praia de area grosa.
Ao redor, unha fraga case virxe
de eucaliptos e piñeiros
acubilla o seu areeiro.
Devala o sol ata acocharse
detrás da illa,
e a derradeira raiola da paso
á noite estrelecida.
No hay comentarios:
Publicar un comentario