EMPRESAURIOS E OPERAURIOS
Houbo
un tempo, no periodo Mesozoico hai 160 millóns de anos, donde grandes réptiles
dominaron a Terra, para despois desapareceren sen saber moi ben cómo nin por
qué.
Na nosa era existen tamén certos
“empresaurios” que, seica, aínda non se decataron de que estamos no século XXI,
e que, nin o xeito de producir, comercializar e ata de pensar, eche o mesmo aos
da revolución industrial da metade do século
XVIII e principios do XIX, por non falar do uso das novas tecnoloxías, ferramentas
informáticas e redes sociais. Tamén, todo hai que dicilo, existe unha fauna de
traballadores “operaurios” que pensan que o seu traballo consiste simplemente
en fotocopiar unhas cantas follas e grapalas, e deste xeito pasan a súa xornada
laboral -que non ven sendo outra ca súa propia vida-, sen mais padecementos e
ilusións. Dentro dos operaurios, estou pensando especialmente en certos
“funcionaurios”, que habelos, hainos tamén.
Todos debemos ser conscientes que o
mundo económico e asemade produtivo mudou, e agora estamos nun totalmente distinto:
o das novas tecnoloxías e da información, pero tamén no de pensar e facer as
cousas doutro xeito. Son novos tempos, e todos temos que ser capaces de
desaprender certos vicios e costumes adquiridos que non levan a ningures e
aínda mais tendo en conta que estamos a padecer unha crise económica tan
teimuda. Con seis millóns de parados (moitos deles endémicos) temos que ser
capaces de reinventarnos e acostumarmos a sobrevivir neste mundo complexo.
Pero, eso sí, debemos facelo con sentidiño, con proxectos viables e non feitos
ao chou, e a poder ser dándolles un valor engadido e diferenciado, aproveitando as sinerxias e tamén as oportunidades. Son tempos
para os novos emprendedores, traballadores autónomos, aínda que sexa por
obrigación, porque non vai vir ningunha multinacional a contratarmos. Non vai
ser doado, pero temos que intentalo, non nos queda outra; senón, como sucedeu
cos dinosaurios daquel periodo convulso da era xeolóxica, seremos afastados,
con moita pena e sen ningunha gloria,
da vida laboral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario