graffiti en Beluso.Autor: un artista |
¡IROS AL INFIERNO!
Ocurrió
ayer en Toulouse, al sur de Francia; sucedió en Oslo y en la isla de
Utoya en Noruega en el mes de julio del pasado año; ocurre todos los
días en las calles de Damasco, Teherán, Kabul, Ciudad Juárez, en
la franja de Gaza, etc; y en cualquier parte del mundo conocido y
desconocido.
El
fanatismo religioso y su práctica irracional y enfermiza, el racismo
y el antisemitismo, la sed de venganza, las dictaduras más rancias,
la locura desmedida, la sin razón mas despiadada. “Matar a un
ruiseñor”. Niños, mujeres, inocentes, desprotegidos y
desfavorecidos: Personas simplemente. La codicia sin mesura. La mezquindad
humana. Ha ocurrido siempre, desde que el hombre pisó por primera
vez la tierra. Las buenas acciones no son siempre noticia, y tampoco
contrarrestan ni lo más mínimo la ola de destrucción que a diario
habita indolentemente entre nosotros.
¡Iros al infierno, os digo!, a quienes trafican con alevosía y premeditación con
armas; a quienes las empuñan y las utilizan para cometer los
crímenes más horrendos; a quienes promueven guerras fratricidas en
otros países para beneficio propio; a todos aquellos Gobiernos que
las consienten en aras de una mal entendida legítima defensa. Las
armas las carga el diablo, pero son los hombres las que las utilizan
a diario matando selectivamente, masivamente, regodeándose en los
trofeos conseguidos y en su sed de poder y venganza.
Ya lo
expresó Tito Macio Plauto, un comediógrafo latino (254 a. C.):
“Homo homini lupus”, el hombre es un lobo cuando desconoce
quién es el otro. Es mirar para otro lado. Es desconfiar de todos y
de todo. Es hacernos más indolentes y más inseguros,si cabe. Es
hundirnos en lo más profundo de nuestras miserias y volvernos
peligrosamente misántropos. Es, en definitiva, el lamento desgarrado
de la sordidez humana.
Ayer en
Toulouse, y hoy o mañana en cualquier parte del mundo. ¡Iros al infierno para siempre!
¡QUE O DEMO VOS LEVE
AO INFERNO!
Ocorreu onte en Toulouse,
ao sur de Francia; sucedeu en Oslo e na illa de Utoya en Noruega no
mes de Xullo do ano pasado; acontece tódolos días nas rúas de
Damasco,Teherán, Kabul, Ciudad Juárez, na franxa de Gaza, etc; en calquera parte do mundo coñecido e tamén
descoñecido.
O fanatismo relixioso e a súa práctica irracional i enfermiza, o racismo e o antisemitismo, a sede de vinganza, as ditaduras máis rancias, a tolemia desmedida, a sen razón máis desapiadada. “Matar a un reiseñor”.Nenos, mulleres, inocentes, desfavorecidos: Persoas simplemente. A cobiza descontrolada. A mesquindade humana. Aconteceu sempre, dende que o home pisou por primeira vez o chan. As boas accións non son sempre noticia, e non contrarrestan o suficiente a onda de destrucción que a diario habita entre nós.
O fanatismo relixioso e a súa práctica irracional i enfermiza, o racismo e o antisemitismo, a sede de vinganza, as ditaduras máis rancias, a tolemia desmedida, a sen razón máis desapiadada. “Matar a un reiseñor”.Nenos, mulleres, inocentes, desfavorecidos: Persoas simplemente. A cobiza descontrolada. A mesquindade humana. Aconteceu sempre, dende que o home pisou por primeira vez o chan. As boas accións non son sempre noticia, e non contrarrestan o suficiente a onda de destrucción que a diario habita entre nós.
¡Que o demo vos leve ao inferno!,
a quenes trafican,con aleivosía e premeditación, con armas; a
quenes as empuñan e as utilizan para cometer os crimes máis
arrepiantes; a quenes promoven guerras fratricidas noutros países
para beneficio propio; a todos aqueles Gobernos que consíntennas en
aras dunha mal entendida lexítima defensa. As armas cárganas o
demo, pero son os homes quenes utilízannas a diario matando
selectivamente, masivamente, deleitándose nos trofeos conqueridos e
nas súas arelas de poder e vinganza.
Xa o expresou Tito Macio
Plauto, un comediógrafo latino (254 a.C.): “Homo homini lupus”,
o home é un lobo cando descoñece quén é o outro. É mirar para
outro lado. É sospeitar de todos e de todo. É facernos máis
indolentes e máis inseguros, se cabe. É afundirnos no máis
profundo do noso egoísmo e volvermos perigosamente misántropos. É,
en definitiva, o queixume esgazado da sordidez humana.
Onte en Toulouse, e hoxe
ou mañá en calquera parte do mundo. ¡Que o demo vos leve ao
inferno para sempre!
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario